Pokazywanie postów oznaczonych etykietą krztusiec. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą krztusiec. Pokaż wszystkie posty

piątek, 20 stycznia 2017

Krztusiec wraca? Czy rośnie liczba chorych na krztusiec? Czy to wina nieszczepiących? Czy szczepionki przestają być skuteczne?

W skrócie: krztusiec nie wraca, bo jest od dawna:) Niewielka grupa nieszczepionych nie ma praktycznie żadnego znaczenia. Pytanie dlaczego teraz nagle w mediach zrobiło się o tym głośno? http://szczepienie.blogspot.com/2016/02/medialne-manipulacje-polio-nie-wraca-i.html

Media powołują się na statystyki, które tak naprawdę nie mają większego znaczenia:
W zeszłym roku na krztusiec zachorowało w Polsce 6,8 tys. osób, o prawie trzy czwarte więcej niż w 2015 r. – a tamten już należał do najgorszych od lat.
Są bez znaczenia gdyż mają się nijak do rzeczywistości "na 1 przypadek zgłoszony do nadzoru przypada średnio 71 zachorowań na krztusiec w populacji, a w grupie osób w wieku 65-70 lat nawet 320”"
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/23870166/?i=7 http://www.pzh.gov.pl/beki/pge.php?mid=82 http://szczepienie.blogspot.com/2016/02/szczepienie-dtap-krztusiec-zgon-dziecka.html

Sytuacja w której rzeczywista zachorowalność jest wielokrotnie wyższa od notowanej istnieje od dawna. Dobitnie było to widać w 1996 roku kiedy wprowadzono szczepionkę DTaP, zaczęło się o krztuścu mówić i nagle liczba zachorowań wzrosła z kilkuset do kilku tysięcy. Już pozostała na tym poziomie.
http://szczepienia.pzh.gov.pl/main.php?p=3&id=80&sz=229&to
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh42n8eBul_YH5U8HT4pxnDWlqtc7u-Uvn9GWpH02u3jNu18T6g8_FsCuTakvDi5E_HWC2pxt2PLgyzAulE9u2jVeyVVBO4wFmOLgJcnL8thpCg6tyZji_craBg0eJayEa_EEQbnwEConlZ/s1600/20161029152603939.jpeg
http://szczepienie.blogspot.com/p/krztusiec-koklusz-pertussis-bordetella.html

Media sugerują, że przede wszystkim winne jest to, że ludzie się szczepią za mało :>
To przede wszystkim brak szczepień nastolatków, zmiana rodzaju szczepionek i kilkumiesięczne problemy z dostawami preparatów ochronnych.
Chociaż w końcu wspominają iż
Wyniki pogorszyło też przejście ze szczepionek komórkowych na łagodniejsze, zawierające mniejszą liczbę antygenów krztuścowych
Co też nie do końca zgodne jest z prawdą gdyż już 14 lat przed wprowadzeniem szczepionki DTaP notowano "powrót krztuśca". Generalnie chodziło o lepszą diagnostykę i większa świadomość lekarzy.
http://pediatrics.aappublications.org/content/135/6/1130

W innym artykule już nieco mniej naciskają, że winne jest to, że za mało szczepimy:
Brak powtórek szczepień u nastolatków oraz dorosłych, słabsze szczepionki oraz przerwy w dostawach – to najważniejsze.

Zwalają, na krótki czas działania, co akurat głównym problemem nie jest:
Skuteczność szczepionki bezkomórkowej wygasa jednak po 5–8 latach od ostatniej dawki. – Całokomórkowa starczała natomiast nawet na dwa razy dłużej – zauważa Jan Bondar z GIS.

W końcu, przy końcu artykułu pada jednak najważniejsza przyczyna obecnego stanu rzeczy:
"szczepionka bezkomórkowa, którą w Polsce stosuje się u 60 proc. osób, w tym u dzieci starszych, umożliwia krążenie bakterii bez objawów choroby wśród osób zaszczepionych. Tym samym mogą one ją przenosić i doprowadzać do jej rozprzestrzeniania – wyjaśnia dr Paweł Grzesiowski, prezes Fundacji Instytut Profilaktyki Zakażeń."
Dlatego właśnie, iż szczepionka umożliwia krążęnie bakterii bez objawów choroby to zalecają jeszcze więcej nią szczepić?
Rozszerzenie grupy osób szczepionych powinno w przyszłości obniżyć liczbę przypadków, jednak jak przyznają lekarze, głównie u nastolatków. Wśród dorosłych jedynie pośrednio – przez wyhamowanie rozprzestrzeniania się bakterii. Dlatego, zdaniem niektórych ekspertów, nowym wyzwaniem, przed którym staje Polska, będzie konieczność powtarzania szczepienia u osób dorosłych. Szczególnie teraz, gdy choroba się rozprzestrzenia.
Zwłaszcza, że dalej stwierdzają iż
"problemem są mutacje pałeczki krztuśca, która zmienia się w ciągu ostatnich 20 lat. Szczepionki tracą skuteczność. Bakterie powodujące krztusiec zaczynają być odporne na szczepienia"
Problem nie dotyczy Polski, okazuje się, że w innych krajach lepiej sobie radzą z prowadzeniem rzetelniejszych statystyk:
Z krztuścem walczy nie tylko Polska. Na całym świecie obserwuje się zachorowania u dzieci nieszczepionych, nie w pełni zaszczepionych oraz u młodzieży i u dorosłych. Problem jest widoczny np. w Czechach, gdzie zeszły rok również określono jako rekordowy (było 880 przypadków zachorowań na 10 mln mieszkańców). W poprzednich latach odnotowano zwyżki w Ameryce, Australii czy Wielkiej Brytanii (w 2012 r. liczba chorych wyniosła 10 tys.; poprzedni rekord zanotowany cztery lata wcześniej wynosił 900)."
W krajach, w których, w których rozszerzono szczepienia DTP/DTaP o kolejne dawki, czyli Australia, USA i Polska (wzorem USA), skok zachorowań był najdrastyczniejszy i to niemal w ciągu 1 - 3 lat. http://apps.who.int/immunization_monitoring/globalsummary/timeseries/tsincidencepertussis.html


Krztusiec może być groźny dla grup ryzyka, najgroźniejszy dla niemowląt. Jednak faktem jest, że małe dzieci powyżej roku przechodzą go najczęściej bez drastycznych konsekwencji. Chociaż przebieg tej choroby może być od łagodnego, bezobjawowego po męczący kaszel nawet dla zdrowego, silnego dorosłego. Na krztuśca chorować można nie jeden raz (chociaż po przechorowaniu odporność może utrzymywać się przez wiele dekad, nawet 70 lat), są także inne bakterie jak bordetella parapertussis, które wywołują podobne objawy nie zawsze pomimo poprawnej diagnostyki można rozróżnić parakrztusiec od krztuśca.
"U dzieci mogą się pojawić problemy z oddychaniem. W najgorszych przypadkach krztusiec może się okazać śmiertelny."
Na szczęście od blisko ćwierć wieku nie notuje się w Polsce przypadków śmiertelnych.
Ostatni zgon z powodu krztuśca odnotowano w Polsce w 1991 roku.
http://www.mp.pl/szczepienia/choroby/choroby_krztusiec/show.html?id=71645
http://www.termedia.pl/Czasopismo/Przewodnik_Lekarza-8/Streszczenie-734
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kontrowersja_szczepionkowahttp://szczepienie.blogspot.com/p/krztusiec-koklusz-pertussis-bordetella.html

O parakrztuścu
http://szczepienie.blogspot.com/2016/02/szczepienie-dtap-krztusiec-zgon-dziecka.html (na samym dole)

Źródła cytatów z mediów:
http://zdrowie.dziennik.pl/profilaktyka/artykuly/540547,smiertelny-kaszel-atakuje-dzieci-doroslych-krztusiec-wrocil-grozny-szczepionka-szczepienia.html
https://pl.wikipedia.org/wiki/Krztusiec



Badanie Merkel et al. 2014 na modelu zwierzęcym (pawianach) sugeruje, że po szczepieniu aP nie ginie nosicielstwo B. pertussis i nie przerywa to transmisji na inne osobniki (podatne). Zwierzęta zaszczepione aP były chronione przed ciężkimi objawami krztuśca, ale nie przed kolonizacją, nie zwalczały infekcji szybciej niż zwierzęta podatne (naive) oraz łatwo przenosiły B. pertussis na niezaszczepione osobniki. Zaszczepione wP szybciej zwalczały zakażenie w porównaniu do podatnych oraz zaszczepionych aP. Z kolei zwierzęta, które wcześniej przechorowały krztusiec w ogóle nie stawały się nosicielami po ponownym kontakcie. Mimo, iż wszystkie zaszczepione oraz te, które wcześniej przechorowały miały silną odpowiedź w postaci produkcji przeciwciał, kluczowe okazały się różnice w odpowiedzi limfocytów T. W badaniu zauważono, że indukcja odpowiedzi Th17/Th1 skorelowana jest ze zdolnością do zwalczenia zakażenia. Szczepienie aP wywołuje odpowiedź Th2 lub mieszaną: słabą Th1/Th2, natomiast szczepienie wP oraz naturalne zakażenie indukuje odpowiedź Th1 i Th17. W badaniu zauważono, że zwierzęta zaszczepione wP, które zwalczyły infekcje szybciej niż zwierzęta podatne (naive) i zwierzęta zaszczepione aP, wykazywały podobną (do naturalnego zakażenia) lecz słabszą odpowiedź limfocytów T. Szczepienie wP jest generalnie uważane za wywołujące silniejszą odpowiedź Th1, ale w tym badaniu zaobserwowano, że była ona słabsza (co można tłumaczyć różnicami między poszczególnymi preparatami). Po szczepieniu wP również zaobserwowano nosicielstwo, ale bakteria zwalczana jest szybciej (po 18 dniach) w porównaniu do szczepienia aP (po 35 dniach).

Warfel JM, Zimmerman LI, Merkel TJ. Acellular pertussis vaccines protect against disease but fail to prevent infection and transmission in a nonhuman primate model. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 2014;111(2):787-792. doi:10.1073/pnas.1314688110.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24277828

http://www.sciencemag.org/news/2013/11/whooping-cough-vaccine-does-not-stop-spread-disease-lab-animals
https://www.scientificamerican.com/article/baboon-study-reveals-new-shortcoming-of-pertussis-vaccine/

Opierając się na wynikach badań na pawianach, Althouse i Scarpino wykorzystali dane o przypadkach krztuśca dostępne w bazie CDC, dane genomiczne dotyczące B. pertussis oraz opracowali szczegółowy model epidemiologiczny transmisji B. pertussis. W swojej pracy (Scaropino S.V. et al. 2015) sugerują jedną z hipotez wyjaśniającą występowanie krztuśca (mimo wysokiego poziomu zaszczepienia populacji): szczepienie aP może przyczyniać się do nieświadomego rozprzestrzeniania bakterii przez całe życie przez bezobjawowych nosicieli na osoby nieuodpornione.

Althouse BM, Scarpino SV. Asymptomatic transmission and the resurgence of Bordetella pertussis. BMC Medicine. 2015;13:146. doi:10.1186/s12916-015-0382-8. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26103968

Z wypowiedzi autora pow. artykułu (Scaropino S.V. et al. 2015): "Szczepionka aP chroni przed symptomami choroby (co jest istotne dla osoby szczepiącej się), ale nie chroni przed nosicielstwem i rozprzestrzenianiem bakterii w wyniku czego szczepieni aP mogą być źródłem zakażeń osób nieuodpornionych. W przeciwieństwie do innych chorób (np. ospa prawdziwa, polio), w przypadku krztuśca trudno mówić o odporności zbiorowiskowej (przynajmniej z wykorzytasniem szczepionki aP), dlatego ważniejsze jest szczepienie dla ochrony samego siebie ponieważ inni zaszczepieni nas nie chronią. Organizacje odpowiedzialne za zdrowia publiczne powinny jak najszybciej wprowadzić badania mające na celu weryfikację lub wykrycie bezobjawowych nosicieli (podobnie jak to miało miejsce w przypadku gruźlicy)." 
https://vimeo.com/131576064

W planach nad zmianami w PSO proponuje się odejście od modelu mieszanego (wP i aP) na rzecz samego aP (rezegnacja z wP z powodu wyższego ryzyka NOP, mimo niższej skuteczności aP), z wykładu dr Grzesiowskiego: "Ale sprawa nie jest też oczywista, bo wiemy, że po szczepionce bezkomórkowej nie ginie nosicielstwo czyli nie przerywamy transmisji w populacji, a po DTPw tak. Czyli mamy i dobre i złe strony obu tych szczepionek. Wiadomo, że wyważenie tego idealnego wyboru będzie podobnie jak w polio - szczepiąc IPV nie osiągamy erydykacji jelitowej, a OPV daje, ale ryzyko stosowania OPV jest tak duże, że się z niego wycofujemy. I podobna sytuacja może zaistnieć tutaj - zrezygnujemy z DTPw być może bo jednak ryzyko związane z NOPami jest wyższe."
https://www.youtube.com/watch?v=o8lTB_pYzGo&feature=youtu.be&t=16m31s
Podsumowując: Żadna ze szczepionek nie chroni przed byciem nosicielem pałeczek krztuśca. Szczepionka pełnokomórkowa daje nieco dłuższą protekcję przy wyższej immunogenności; acelularna jest bezpieczniejsza, lecz szczepienia przypominające trzeba powtarzać częściej.

Dlaczego strategia kokonowa może nie zadziałać, a nawet przynieść odwrotne efekty? 
Jak wygląda krztusiec u dorosłych?
http://szczepienie.blogspot.com/2016/02/szczepienie-dtap-krztusiec-zgon-dziecka.html (Zbiór źródeł do weryfikacji)

Jak rozpoznać i jak leczyć krztuśca?

http://szczepienie.blogspot.com/p/krztusiec-koklusz-pertussis-bordetella.html  (Zbiór źródeł do weryfikacji)

Fakty o krztuścu i szczepieniach przeciwko krztuścowi
https://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/

czwartek, 14 stycznia 2016

Czy zaszczepienie całej rodziny szczepionką przeciwko krztuścowi (strategia kokonowa) mogło przyczynić się do zarażenia i śmierci noworodka bardziej niż brak tego szczepienia?

Poniższy wpis to komentarz odnośnie artykułu pod tytułem "Film z ostatnich chwil dziecka zmarłego na krztusiec. Rodzice apelują: mamy, zaszczepcie się!" z

oraz niezbyt mądrego komentarza do tego artykułu


Dyskusja na grupie o powyższym artykule
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/952557738125052/
Komentarz na grupie na podstawie którego powstał ten wpis
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/963250373722455/

Więcej o manipulacjach dt. m.in. tego artykułu
http://szczepienie.blogspot.com/2016/02/medialne-manipulacje-polio-nie-wraca-i.html

http://szczepienie.blogspot.com/2016/02/medialne-manipulacje-polio-nie-wraca-i.html



Przede wszystkim trzeba podkreślić, że szczepionka p/Krztuścowi jest szczepionką inaktywowaną (DTP zarówno DTPw i DTaP z bezkomórkową komponentą krztuścową) dlatego nie ma możliwości zarażać wskutek szczepienia. (Tak deklaruje producent, natomiast historia zna przypadki gdy szczepionki zabite okazały się zanieczyszczone wirusem i przyczyniły się do epidemii, dziesiątek ofiar i zgonów - http://szczepienie.blogspot.com/2015/07/historia-walki-z-epidemia-polio.html)
Szczepienia DTaP mogą ułatwiać roznoszenie patogenów krztuścia poniewaz zaszczepieni dłużej chorują i zarażają, często nieświadomie gdyż mogą to robić nawet bezobjawowo, co gorsze mogą stać się nosicielami. Potwierdzają to statystyki (także polskie). Na krztuśca nie trudno się natknąć.
Dlatego hipotezy tej Pani, ze zaszczepienie całej rodziny przeciwko krztuścowi mogło przyczynić się do zarażenia noworodka nie można wykluczyć.

Niżej cytowane najnowsze badania wskazują, że zaszczepione acelularnymi szczepionkami osobniki, po ekspozycji mogą być bezobjawowymi nosicielami. Szczepieni nie tylko dłużej chorują ale mogą zarażać, bo po prostu mogą o tym nie wiedzieć - być bezobjawowymi nosicielami. 
    "Brak wpływu szczepień dzieci na obecność i krążenie bakterii krztuśca oznacza, że nieszczepione dzieci nie są chronione w żaden znaczący sposób przez szczepienia innych dzieci, a zwalanie winy za obecną sytuację epidemiologiczną krztuśca na garstkę nieszczepionych dzieci to kompletne oszołomstwo. "
https://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/kto-roznosi-i-zaraza-bakteria-krztusca/
W artykule niżej przytoczone są również linki do odpowiednich statystyk - dziesiątki, a właściwie setki szczepionych chorują i zarażają krztuścem w Polsce, przy których kilka tysięcy dzieci nieszczepionych, które potencjalnie mogą chorować nie ma żadnego znaczenia w obliczu faktu, że zaszczepieni zarażają.

    Krajowy konsultant ds. epidemiologii: mamy problem ze szczepieniami ochronnymi.
- Wzrasta liczba osób, które nie chcą szczepić dzieci mówi Iwona Paradowska-Stankiewicz krajowy konsultant ds epidemiologii. Czym to może grozić?

https://www.youtube.com/watch?v=IVoZFOOiogI - Od 2 minuty mówi że odporność poszczepienna trwa 5 lat i stąd powrót krztuśca, a nie że tylko wina nieszczepionych... Wspomina jeszcze o szczepionce i antygenie ale to zbyt skomplikowane aby opowiadać;) O czym będzie niżej.


Pałeczki krztuśca stają się odporne na szczepienie. Odporność pogorszyło też wprowadzenie nowych bezpieczniejszych szczepionek, które umożliwiają krążenie bakterii bez objawów choroby. Dają one odporność tylko na 5-8 lat. Dzieci szczepione obowiązkowo w wieku 6 lat tracą odporność mając 14 lat
http://www.medonet.pl/zdrowie,powrot-krztusca-do-polski--szczepionki-nie-dzialaja,artykul,1723544.html

James Donald Cherry, MD:  Problemy z powrotem krztuśca zaczęły się na 14 lat przed wprowadzeniem szczepionki TDaP. ''Powrót krztuśca", to lepsza diagnostyka i większa świadomość lekarzy.http://pediatrics.aappublications.org/content/135/6/1130
https://www.uclahealth.org/james-cherry - informacje kim jest Cherry
W poniższym badaniu wykazał, że niepowodzenia w efektywności szczepionek przeciwko krztuścowi są zmiany genetyczne zachodzące w szczepie Bordetella pertussis oraz niska skuteczność, a nie to, że zbyt wiele osób nie poddaje się szczepieniom. 
Stosowanie szczepionek spowodowało zmiany genetyczne w toksynie krztuścowej, pertaktynie i fimbriach (czynniki zjadliwości), co mogło przyczynić się do zwiększenia skali nieskuteczności szczepionek. 
http://pediatrics.aappublications.org/content/pediatrics/129/5/968.full.pdf

Why Do Pertussis Vaccines Fail?
http://pediatrics.aappublications.org/content/129/5/968?sso=1&sso_redirect_count=1&nfstatus=401&nftoken=00000000-0000-0000-0000-000000000000&nfstatusdescription=ERROR%3a+No+local+token 

Nowopowstające zjadliwe szczepy Bordetella pertussis są odporne na szczepionkę, co obniża jej skuteczność. Alarmujące jest pojawienie się izolatów niewytwarzających pertaktyny w krajach, w których wprowadzono szczepionki acelularne. W 2011 roku w Finlandi, w osiem lat po wprowadzeniu szczepionek acelularnych przeciwko krztuścowi, odkryto szczepy Bordetella pertussis pozbawione ekspresji pertaktyny, co czyni je bardziej zjadliwe i oporne na szczepionki.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3485885/pdf/zcd1703.pdf
Poniżej lista argumentów z linkami do żródeł. Każdy cytat ma oparcie w badaniach naukowych, literaturze naukowej etc.

Szczepionka nie chroni przed zachorowaniem, jednak często sprawia, że przechodzi się chorobę lekko - zazwyczaj bezobjawowo. Dalej jednak taka osoba będzie zarażać inne, chociaż krócej. Dlatego właśnie pomimo wyszczepienia prawie całej populacji, krztusiec przetrwał. Poniżej badania potwierdzające, że zaszczepione osobniki nie mają objawów, ale zarażają: 
Acellular pertussis vaccines protect against disease but fail to prevent infection and transmission in a nonhuman primate model

Powyższe informacje potwierdza także opowiadająca się za szczepieniami książka "Szczepionki. Nie daj się zwariować" Izabela Filc-Redlinskiej, cytuje:
"zapobiega zachorowaniu na krztusiec, ale nie nosicielstwu. Oznacza to, że zaszczepiony człowiek może dalej roznosić bakterię, a to z kolei sprzyja jej mutowaniu się – a więc utrudnia z nią walkę w przyszłości. Tego problemu (nosicielstwa i roznoszenia bakterii) [..]"

Także znany ekspert potwierdza istnienie tego problemu
"szczepionka bezkomórkowa, którą w Polsce stosuje się u 60 proc. osób, w tym u dzieci starszych, umożliwia krążenie bakterii bez objawów choroby wśród osób zaszczepionych. Tym samym mogą one ją przenosić i doprowadzać do jej rozprzestrzeniania – wyjaśnia dr Paweł Grzesiowski, prezes Fundacji Instytut Profilaktyki Zakażeń."
"problemem są mutacje pałeczki krztuśca, która zmienia się w ciągu ostatnich 20 lat. Szczepionki tracą skuteczność. Bakterie powodujące krztusiec zaczynają być odporne na szczepienia"


Australian Department of Health: "1 na 10 osób może być nosicielem nie wiedząc o tym i nie mając symptomów"
"Baby Riley Hughes died from a vaccine-preventable disease. He was too young to be vaccinated. As a community we can all help other families avoid this kind of tragedy by vaccinating on time.
https://www.facebook.com/healthgovau/videos/1612512038792487/



Strategia kokonowa nie działa?
Stwierdzono, że bezobjawowe przenoszenie krztuśca przez zaszczepionych acelularną szczepionką przeciwko krztuścowi na osoby szczególnie podatne stanowi najprostsze wyjaśnienie obserwowanego powrotu Bordetella pertussis, zmian wskaźników dotyczących atakowanych grup wiekowych, wzrostu zmienności genetycznej Bordetella pertussis oraz niepowodzenia kokonowej strategii szczepień w odniesieniu do nieszczepionych niemowląt.

W badaniu na pawianach okazało się, że zaszczepione przeciwko krztuścowi i poddane ekspozycji, roznosiły chorobę i zarażały inne. 24 godziny po ekspozycji zaszczepionych pawianów przeciw krztuścowi, w klatkach, w których przebywały, umieszczono osobniki nieszczepione i zdrowe. Zaszczepione pawiany zaraziły krztuścem osobniki niezaszczepione. Badanie dostarcza danych potwierdzających, że osoby zaszczepione przeciw krztuścowi mogą być bezobjawowymi nosicielami i znacząco przyczyniać się do roznoszenia choroby. 

Może stategia kokonowa działa w jakiś ograniczony sposób?
During 2010-2012, 98.7% (n = 624) of patients with confirmed pertussis in our cohort had vaccination, treatment, demographic, and outcome information. Among these patients, 45% (n = 286) were ACIP up to date with vaccinations. Ever-vaccinated cases were significantly less likely to be hospitalized or develop severe illness (adjusted odds ratio [aOR], 0.2; 95% confidence interval [CI], .1-.8 and aOR, 0.4; 95% CI, .2-.9, respectively). ACIP up-to-date patients stopped coughing significantly more rapidly than unvaccinated patients (adjusted hazard ratio, 1.7; 95% CI, 1.3-2.2).
CONCLUSIONS:
Patients with pertussis vaccination had decreased morbidity characterized by less severe illness and significantly reduced illness duration. Therefore, vaccination is recommended among at-risk individuals, and research into the nature of the residual vaccine immunity is warranted.
Parental Tdap Boosters and Infant Pertussis: A Case-Control Study
http://pediatrics.aappublications.org/content/early/2014/09/09/peds.2014-1105

Cost-effectiveness analysis of various pertussis vaccination strategies primarily aimed at protecting infants in the Netherlands†
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0149291810002560

Vaccination Status and Health in Children and Adolescents
http://www.aerzteblatt.de/pdf.asp?id=80869


Niestety w Polsce nadal uważa, się, że strategia kokonowa jest skuteczna:
"Kokonem przeciw krztuścowi(NAG)
Uniwersytecki Szpital Dziecięcy rozpoczął szczepienia personelu medycznego przeciw krztuścowi. To jedna z pierwszych takich akcji w Polsce. Jej celem jest zwiększenie bezpieczeństwa hospitalizowanych wcześniaków i niemowląt.
Profilaktyka zakażeń krztuścem obejmie głównie lekarzy i pielęgniarki Oddziału Patologii i Intensywnej Terapii Noworodka oraz pozostałych oddziałów niemowlęcych. Zaszczepionych zostanie 130 osób. Akcja ta jest całkowicie finansowana przez Fundację „O Zdrowie Dziecka” ze środków zebranych z 1 procenta podatku. Koszt szczepień wyniósł 9,9 tys. zł.
Według kalendarza szczepień, pierwsza dawka szczepionki przeciw krztuścowi podawana jest w 6-8 tygodniu życia. Zdarza się jednak, że z powodu stanu zdrowia, dziecko szczepione jest dużo później. – Krztusiec jest szczególnie niebezpieczny dla hospitalizowanych wcześniaków i niemowląt. Aby ich zabezpieczyć stosuje się tzw. strategię ochronnego kokonu, polegającą na zaszczepieniu personelu medycznego – wyjaśnia prof. Przemko Kwinta, kierownik Oddziału Patologii i Intensywnej Terapii Noworodka Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie.
Lekarze neonatolodzy rozpoczęli również kampanię informacyjną wśród rodziców wcześniaków dotyczącą szczepień przeciw krztuścowi osób dorosłych, które w domu będą opiekować się maluchem.
– Szczepienia przeciwko krztuścowi to jeden z przykładów mądrego wykorzystania środków z 1 procenta podatku przekazywanych na rzecz Fundacji O Zdrowie Dziecka. Z pieniędzy tych finansujemy również zakup sprzętu medycznego używany w diagnostyce, rehabilitacji i leczeniu – wymienia prof. Krzysztof Fyderek, prezes Fundacji „O Zdrowie Dziecka”.
Krztusiec

Krztusiec, inaczej koklusz jest ostrą, bardzo zakaźną chorobą wieku dziecięcego dotyczącą dróg oddechowych wywołaną przez pałeczki Bordetella pertussis. Do zakażenia dochodzi bardzo łatwo, drogą kropelkową podczas intensywnego kaszlu. Bliski kontakt z osobą kaszlącą powoduje zakażenie w 100 proc. przypadków. Choroba trwa długo, zwykle do 100 dni.


Krztusiec początkowo przypomina zwykłe przeziębienie. Występuje katar, kichanie, łzawienie oczu i niewielki kaszel. Bardzo charakterystyczny jest brak gorączki u dziecka usypiający zwykle czujność rodziców i personelu medycznego rozpoznającego zwykle „infekcję przeziębieniową”. Po 2 tygodniach, pojawia się napadowy kaszel trwający niekiedy kilka minut z zanoszeniem się dziecka, charakterystycznym „pianiem” i wymiotami po ataku kaszlu. W konsekwencji wielokrotnie powtarzających się ataków kaszlu, szybko dochodzi do wyczerpania dziecka, bezdechów, w ciężkim napadzie kaszlu groźnego w skutkach niedotlenienia oraz powikłań tj. ropne zapalenia płuc, uszkodzenia mózgu.


W Polsce od lat 90-tych obserwuje się stały wzrost zachorowań. Dotyczy on młodzieży, młodych dorosłych (w tej grupie również personelu medycznego), a nawet osób w starszym wieku. Głównym objawem choroby, może być utrzymujący się przez wiele tygodni uporczywy męczący kaszel. Osoby te zarażają nie wiedząc o tym, że są chore.


Aktualnie krztusiec roznoszą dorośli, ale chorują dzieci. Grupą szczególnie zagrożoną są maluchy przedwcześnie urodzone i niemowlęta w pierwszych miesiącach życia.


Szczególną trudność w rozpoznaniu zachorowania u noworodków i wcześniaków stanowi brak jednoznacznych objawów klinicznych wskazujących na krztusiec lub występowanie objawów nietypowych opóźniających rozpoznanie. U wcześniaków kaszel nie występuje. Zagrożenie życia wcześniaków jest wysokie, nawet z konsekwencją nagłej śmierci łóżeczkowej.

Data zamieszczenia wpisu: 19 lutego 2016"

Nie tylko w Polsce
"Hasło „No Vax, No Visit” ostatnio często pojawia się w mediach społecznościowych. Świeżo upieczeni rodzice wymagają od wszystkich, którzy chcą im złożyć wizytę, by najpierw zaszczepili się przeciw krztuścowi. "





Poniżej badania wskazujące na to, że osoby szczepione przeciwko krztuścowi dłużej zarażają krztuścem niż nieszczepieni. Niestety szczepienia nawet zwiększa liczbę chorych na krztusiec w populacji, chociaż łagodzą przebieg samej choroby...http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2880100/
http://www.cidd.psu.edu/research/synopses/acellular-vaccine-enhancement-b.-parapertussis
http://news.sciencemag.org/health/2013/11/whooping-cough-vaccine-does-not-stop-spread-disease-lab-animals

Badanie (Long G.H et al. 2010) na szczurach i dotyczy B. parapertussis (a nie B. pertussis)
"Odpowiedź immunologiczna po szczepieniu jest ograniczona/inna w porównaniu do tej po przechorowaniu, stąd w przypadku kontaktu z bakterią może rozwinąć się nosicielstwo, które u osób nieszczepionych nie występuje (raczej) U osoby zaszczepionej bakteria może bytować dłużej, nie dawać specyficznych objawów, przez co taka osoba staje się potencjalnym źródłem zakażenia."Badanie (Merkel et al. 2014) na pawianach, sugeruje, że po szczepieniu aP nie ginie nosicielstwo B. pertussis i nie przerywa to transmisji na inne osobniki (podatne).

"Wyniki eksperymentu przeprowadzonego w 2013 roku na zwierzętach laboratoryjnych (pawianach) poddanych trzem szczepieniom i po miesiącu ekspozycji na bakterię B. pertussis pokazały, że (Whooping Cough Vaccine Does Not Stop Spread of Disease in Lab Animals,Zwierzęta szczepione preparatem zawierającym acelularny komponent krztuśca (stosowany w alternatywnych szczepionkach DTaP dla dzieci jak i we wszystkich szczepionkach dla osób powyżej 6 roku życia dtaP) stawały się nosicielami bakterii krztuśca przez 35 dni po ekspozycji.Zwierzęta szczepione preparatem zawierającym pełno komórkowy komponent krztuśca (stosowany w coraz rzadziej używanych szczepionkach DTP dla dzieci) stawały się nosicielami bakterii krztuśca przez 18 dni.Zwierzęta, które przechorowały wcześniej krztusiec nie stawały sie nosicielem po ekspozycji.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24277828
http://news.sciencemag.org/health/2013/11/whooping-cough-vaccine-does-not-stop-spread-disease-lab-animals



Krztusiec u niemowląt - "głównie rodzice są źródłem zakażenia" wg. Koreańskich badań, ale pewnie wszędzie jest podobnie
http://europepmc.org/abstract/MED/23255856

"Co 5 dziecko w wieku szkolnym, zgłaszające się do lekarza z uporczywym kaszlem, miało krztuśca, pomimo faktu, że było w pełni zaszczepione." wg. badania
http://www.sciencedaily.com/releases/2014/06/140624220025.htm

Krztusiec źle diagnozowany i trudny do rozpoznania?
„Krztusiec u dorosłych przeważnie występuje w postaci atypowej, a nawet bezobjawowej (19). Głównym i bardzo często jedynym objawem zakażenia pałeczką B.pertussis u dorosłych jest niespecyficzny, przedłużający się kaszel. Dlatego też lekarz rzadko rozpoznaje krztusiec w tej grupie osób.”
Źródło: Krztusiec u młodzieży i osób dorosłych, Przegląd Epidemiologiczny 2001
Źródło: Krztusiec i związane z nim problemy, Pediatria Polska 1979: Źródło: Clinical Findings in Bordetella pertussis Infections: Results of a Prospective Multicenter Surveillance Study Pediatrics z 1997

dr med. Ernest Kuchar, Katedra i Klinika Pediatrii i Chorób Infekcyjnych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu:
"Kiedy zatem powinniśmy podejrzewać krztusiec u osoby dorosłej szczepionej w dzieciństwie?
Z badań wynika, że każdy nowy epizod kaszlu utrzymującego się ponad tydzień jest podejrzany (w ponad 25% przypadków to krztusiec), kaszel utrzymujący się ponad 2 tygodnie silnie wskazuje na krztusiec, a im dłużej utrzymuje się kaszel, tym większe jest prawdopodobieństwo, że jego przyczyną jest zakażenie B. pertussis.3,4 Krztusiec występuje cześciej niż się wydaje [..] Przebiegowi krztuścia często nie towarzyszą wymioty, czy świszczący oddech.
http://www.mp.pl/artykuly/78914


"Krztusiec mutuje i szczepionki przestają być skuteczne - ostrzegają brytyjscy naukowcy na łamach „Journal of Infectious Diseases”.
https://www.facebook.com/szczepienie/posts/1574409909437581
https://www.facebook.com/szczepienie/posts/1585326515012587
http://dzieci.pl/kat,1024251,title,Krztusiec-mutuje-i-szczepionki-przestaja-byc-skuteczne,wid,17139955,wiadomosc.html?smgputicaid=614ba5


Media wciąż straszą krztuścem wskazując wroga jako nieszczepionych...
W 2012 zachorowały 4683 osoby, w 1998 2871 osób, a w 2004 zachorowało 2954 osób.
Czy grozi nam epidemia krztuśca? Już 2,5 tys. Polaków zachorowało na tę zapomnianą chorobę
http://metrocafe.pl/metrocafe/1,145523,18404449,czy-grozi-nam-epidemia-krztusca-juz-2-5-tys-polakow-choruje.html

Wzrasta liczba zachorowań na krztusiec. Lekarze radzą, aby szczepić dzieci
http://www.expressbydgoski.pl/bydgoszcz/a/wzrasta-liczba-zachorowan-na-krztusiec-lekarze-radza-aby-szczepic-dzieci,10829442/

Krztusiec znów atakuje
http://www.medonet.pl/zdrowie/wiadomosci,krztusiec-znow-atakuje,artykul,1684050.html


"Pomimo wysokiego poziomu pokrycia szczepieniami, cyrkulacja krztuśca nie może być sterowana - w ogóle" 
Wyniki kwestionują skuteczność obecnych programów szczepień.
„CONCLUSION: Despite high levels of vaccination coverage, pertussis circulation cannot be controlled at all. The results question the efficacy of the present immunization programmes.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/24216286/ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=24216286

Statystyki dt. zarejestrowanej zachorowalności na krztusiec są ponad 60 razy zaniżone wg. dokładniejszych badań
http://www.pzh.gov.pl/beki/pge.php?mid=82

Oficjalne statystyki wyglądają następująco:

"Oficjalne statystyki są tylko czubkiem góry lodowej, bo jak wskazują wstępne wyniki Ogólnopolskiego Badania Epidemiologii Krztuśca (OBEK) realizowanego w Zakładzie Epidemiologii PZH w latach 2009-2010, na 1 przypadek zgłoszony do nadzoru przypada średnio 71 zachorowań na krztusiec w populacji, a w grupie osób w wieku 65-70 lat nawet 320”
Źródło: Szczepienie przypominające młodzieży i dorosłych przeciwko krztuścowi, Medycyna Praktyczna 2012
Badania potwierdziły wysoką zachorowalność na krztusiec we wszystkich grupach wiekowych w populacji ogólnej w Polsce, w szczególności u osób dorosłych. W badaniu zwrócono uwagę na: "nieodpowiednio udokumentowane przez istniejący system nadzoru"
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/23870166/?i=7


Szczepionka DTP Tężec, krztusiec, błonica zapewnia ochronę wg oficjalnych źródeł, odpowiednio DTaP  - 2-5 lat,  DTP - 6-12 lat
http://issuu.com/gispolska/docs/stan_sanitarny_za_rok_2012_www
http://wyborcza.pl/TylkoZdrowie/1,137474,17211224,Krztusiec_sprytniejszy_od_szczepionki__Czy_grozi_nam.html
http://szczepienie.blogspot.com/2015/03/jak-dugo-dziaa-szczepionka-dtp.html

„Przez wiele lat uważano, że szczepienia przeciw krztuścowe zapewniają długotrwałą odporność (co najmniej przez 10 lat) na krztusiec. Obecnie wiadomo, że odporność poszczepienna trwa 2-3 lata (maksymalnie do 5 lat) i ani szczepienia przeciw krztuścowe, ani zachorowanie na krztusiec w dzieciństwie nie chronią przed zakażeniem pałeczką B.pertussis (4, 5).”
http://www.pzh.gov.pl/oldpage/przeglad_epimed/55-12/5512_28.pdf

Odporność na krztusiec po naturalnym przechorowaniu jest dłuższa niż sądzono - 30 lat średnio, bywa. że o wiele dłużej, nawet 70 lat. Dotychczas sądzono, że od 4 do 20 lat
http://www.sciencedaily.com/releases/2009/10/091029211528.htm
Jednak w wyniku szczepienia, szansa zachorowania jest większa w kilka lat po szczepieniu, a to dlatego, że szczepionki nie indukują takiej samej odpowiedzi immunologicznej jak przechorowanie. Leży to również w przyczynach tego, że na indukcje odporności składają się nie tylko wyizolowane z bakterii antygeny otoczkowe białkowe czy polisacharydowe, ale złożone procesy, czy na przykład dana bakteria ma zdolność hemolizy, która również będzie indukowała jakieś specyficzne przeciwciała, no mnóstwo tego, dlatego zawsze przechorowanie daje trwalszą odporność niż szczepienie jakkolwiek


Nieszczepieni i nie w pełni zaszczepieni nie wydają się znacząco przyczyniać do zwiększenia przypadków krztuśca. Zaskakująco najwyższa częstość występowania tej choroby była u wcześniej zaszczepionych dzieci w wieku od lat ośmiu do dwunastego roku życia  (Maxwell A. et al. 2012)
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22423127
Komentarz mp.pl "Skuteczność szczepień przeciwko krztuścowi zmniejszała się wraz z czasem od podania ostatniej dawki szczepionki[..] Zapadalność na krztusiec istotnie zwiększyła się u dzieci w wieku 8–12 lat, proporcjonalnie do czasu, jaki upłynął od podania ostatniej dawki szczepionki przeciwko krztuścowi. Może to sugerować niedostateczną skuteczność obecnie stosowanego schematu szczepień (p. także Zanikanie odporności poszczepiennej u dzieci i młodzieży po podaniu bezkomórkowych szczepionek przeciwko krztuścowi – Zmniejszanie się ochrony poszczepiennej przeciwko krztuścowi wraz z upływem czasu od 5. dawki DTPa).
http://www.mp.pl/szczepienia/przeglad/blonicakrztusiectezec/show.html?id=82239




Badanie Merkel et al. 2014 na modelu zwierzęcym (pawianach) sugeruje, że po szczepieniu aP nie ginie nosicielstwo B. pertussis i nie przerywa to transmisji na inne osobniki (podatne). Zwierzęta zaszczepione aP były chronione przed ciężkimi objawami krztuśca, ale nie przed kolonizacją, nie zwalczały infekcji szybciej niż zwierzęta podatne (naive) oraz łatwo przenosiły B. pertussis na niezaszczepione osobniki. Zaszczepione wP szybciej zwalczały zakażenie w porównaniu do podatnych oraz zaszczepionych aP. Z kolei zwierzęta, które wcześniej przechorowały krztusiec w ogóle nie stawały się nosicielami po ponownym kontakcie. Mimo, iż wszystkie zaszczepione oraz te, które wcześniej przechorowały miały silną odpowiedź w postaci produkcji przeciwciał, kluczowe okazały się różnice w odpowiedzi limfocytów T. W badaniu zauważono, że indukcja odpowiedzi Th17/Th1 skorelowana jest ze zdolnością do zwalczenia zakażenia. Szczepienie aP wywołuje odpowiedź Th2 lub mieszaną: słabą Th1/Th2, natomiast szczepienie wP oraz naturalne zakażenie indukuje odpowiedź Th1 i Th17. W badaniu zauważono, że zwierzęta zaszczepione wP, które zwalczyły infekcje szybciej niż zwierzęta podatne (naive) i zwierzęta zaszczepione aP, wykazywały podobną (do naturalnego zakażenia) lecz słabszą odpowiedź limfocytów T. Szczepienie wP jest generalnie uważane za wywołujące silniejszą odpowiedź Th1, ale w tym badaniu zaobserwowano, że była ona słabsza (co można tłumaczyć różnicami między poszczególnymi preparatami). Po szczepieniu wP również zaobserwowano nosicielstwo, ale bakteria zwalczana jest szybciej (po 18 dniach) w porównaniu do szczepienia aP (po 35 dniach). 
Warfel JM, Zimmerman LI, Merkel TJ. Acellular pertussis vaccines protect against disease but fail to prevent infection and transmission in a nonhuman primate model. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 2014;111(2):787-792. doi:10.1073/pnas.1314688110.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24277828
http://www.sciencemag.org/news/2013/11/whooping-cough-vaccine-does-not-stop-spread-disease-lab-animals
https://www.scientificamerican.com/article/baboon-study-reveals-new-shortcoming-of-pertussis-vaccine/

Opierając się na wynikach badań na pawianach, Althouse i Scarpino wykorzystali dane o przypadkach krztuśca dostępne w bazie CDC, dane genomiczne dotyczące B. pertussis oraz opracowali szczegółowy model epidemiologiczny transmisji B. pertussis. W swojej pracy (Scaropino S.V. et al. 2015) sugerują jedną z hipotez wyjaśniającą występowanie krztuśca (mimo wysokiego poziomu zaszczepienia populacji): szczepienie aP może przyczyniać się do nieświadomego rozprzestrzeniania bakterii przez całe życie przez bezobjawowych nosicieli na osoby nieuodpornione.
Althouse BM, Scarpino SV. Asymptomatic transmission and the resurgence of Bordetella pertussis. BMC Medicine. 2015;13:146. doi:10.1186/s12916-015-0382-8. 
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26103968

Z wypowiedzi autora pow. artykułu (Scaropino S.V. et al. 2015):
 "Szczepionka aP chroni przed symptomami choroby (co jest istotne dla osoby szczepiącej się), ale nie chroni przed nosicielstwem i rozprzestrzenianiem bakterii w wyniku czego szczepieni aP mogą być źródłem zakażeń osób nieuodpornionych. W przeciwieństwie do innych chorób (np. ospa prawdziwa, polio), w przypadku krztuśca trudno mówić o odporności zbiorowiskowej (przynajmniej z wykorzytasniem szczepionki aP), dlatego ważniejsze jest szczepienie dla ochrony samego siebie ponieważ inni zaszczepieni nas nie chronią. Organizacje odpowiedzialne za zdrowia publiczne powinny jak najszybciej wprowadzić badania mające na celu weryfikację lub wykrycie bezobjawowych nosicieli (podobnie jak to miało miejsce w przypadku gruźlicy)." 
https://vimeo.com/131576064

W planach nad zmianami w PSO proponuje się odejście od modelu mieszanego (wP i aP) na rzecz samego aP (rezegnacja z wP z powodu wyższego ryzyka NOP, mimo niższej skuteczności aP), z wykładu dr Grzesiowskiego: 
"Ale sprawa nie jest też oczywista, bo wiemy, że po szczepionce bezkomórkowej nie ginie nosicielstwo czyli nie przerywamy transmisji w populacji, a po DTPw tak. Czyli mamy i dobre i złe strony obu tych szczepionek. Wiadomo, że wyważenie tego idealnego wyboru będzie podobnie jak w polio - szczepiąc IPV nie osiągamy erydykacji jelitowej, a OPV daje, ale ryzyko stosowania OPV jest tak duże, że się z niego wycofujemy. I podobna sytuacja może zaistnieć tutaj - zrezygnujemy z DTPw być może bo jednak ryzyko związane z NOPami jest wyższe."
https://www.youtube.com/watch?v=o8lTB_pYzGo&feature=youtu.be&t=16m31s
Podsumowując: Żadna ze szczepionek nie chroni przed byciem nosicielem pałeczek krztuśca. Szczepionka pełnokomórkowa daje nieco dłuższą protekcję przy wyższej immunogenności; acelularna jest bezpieczniejsza, lecz szczepienia przypominające trzeba powtarzać częściej.



"mniejsza długookresowa skuteczność szczepionek bezkomórkowych w porównaniu ze szczepionkami całokomórkowymi, krążenie w populacji zmutowanych szczepów pałeczki krztuśca

Główne tezy
Na wyraźne zwiększenie się zachorowalności na krztusiec składają się różne przyczyny. Obejmują one lepsze rozpoznawanie choroby, przenoszenie zakażenia na niemowlęta od niekompletnie zaszczepionych opiekunów, szybsze zanikanie odporności po podaniu szczepionek bezkomórkowych, w porównaniu z wcześniej stosowanymi szczepionkami całokomórkowymi, oraz odmowę szczepienia.
W wyniku mutacji genetycznych wśród krążących w populacji pałeczek krztuśca pojawiła się większa liczba szczepów wykazujących brak ekspresji jednego lub więcej antygenów wchodzących w skład stosowanych obecnie szczepionek, co prawdopodobnie prowadzi do zmniejszenia ich skuteczności.
http://www.mp.pl/szczepienia/artykuly/przegladowe/117221,krztusiec-dlaczego-wciaz-grozny-pomimo-kilku-dekad-szczepien

"Brak wpływu szczepień dzieci na obecność i krążenie bakterii krztuśca oznacza, że nieszczepione dzieci nie są chronione w żaden znaczący sposób przez szczepienia innych dzieci, a zwalanie winy za obecną sytuację epidemiologiczną krztuśca na garstkę nieszczepionych dzieci to kompletne oszołomstwo.
Skąd wzięło się przekonanie o szczególnym zagrożeniu pochodzącym od nieszczepionych dzieci? Opisywany szeroko w literaturze naukowej efekt zbiorowiskowej odporności przeciwko krztuścowi poprzez szczepienia dzieci bazuje na artefakcie związanym z niekompletnymi statystykami zachorowań, nieaktualnych już mitach o wysokiej i długotrwałej skuteczności szczepień przeciwko chorobie i kolonizacji B. pertussis oraz bezkrytycznym podejściu naukowców do wielu aspektów związanych ze szczepionkami."
The Epidemiology of Pertussis: A Comparison of the Epidemiology of the Disease Pertussis With the Epidemiology of Bordetella pertussis Infection, Pediatrics 2005.
http://pediatrics.aappublications.org/content/115/5/1422.full
http://www.news.com.au/breaking-news/states-ending-free-parent-whooping-vaccine/story-e6frfku0-1226350174856
http://iai.asm.org/content/68/12/7175.full?view=long&pmid=11083851
https://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/dlugoterminowa-ochrona-przed-krztuscem/
https://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/szczepienia-i-antygenowy-grzech-pierworodny/
https://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/krztusiec-antybiotykoterapia-w-swietle-ebm/
http://pediatrics.aappublications.org/content/100/6/e10.fullhttps://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/jak-choruja-dzieci-nieszczepione-przeciwko-krztuscowi/
https://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/kto-roznosi-i-zaraza-bakteria-krztusca/

Po zmianie szczepień z komponentem pełno komórkowym na bezkomórkowy bakterie krztuśca szybko przystosowały się. Badania z 2014 roku
http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0046407
http://cvi.asm.org/content/early/2013/11/15/CVI.00717-13.abstract
http://www.eurosurveillance.org/ViewArticle.aspx?ArticleId=20881
http://www.impf-info.de/die-impfungen/keuchhusten/174-schlechte-wirksamkeit-des-keuchhusten-impfstoffes-l%C3%A4%C3%9Ft-nach.html?hc_location=ufi



Bardzo niska efektywność szczepień w Finlandii. Mimo dużej wyszczepialności populacji- 4 dawki i 98 % pokrycia -"Zakażenia krztuścem są powszechne w zaszczepionych populacjach"
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9718056

Stały wzrost ryzyka krztuśca w rok po ukończeniu 5 ej-serii dawek DTaP.
Wzrost ten jest prawdopodobnie wynikiem spadku skuteczności szczepionki DTaP. (Tartof S.Y., Lewis M., Kenyon C., et al. 2013)
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23478868
Komentarz z MP: "Zapadalność na krztusiec wykazuje wyraźny związek z czasem, jaki upłynął od podania piątej dawki szczepionki DTPa. U osób szczepionych tylko szczepionką bezkomórkową z każdym rokiem upływającym od podania piątej dawki DTPa zwiększa się ryzyko zachorowania na krztusiec. Obserwacje te sugerują, że do czasu podania dawki przypominającej w okresie dojrzewania, a więc 6–7 lat po ostatniej dawce szczepionki DTPa, odporność poszczepienna znacznie się zmniejsza, tym samym zwiększając w tej grupie wiekowej podatność na zachorowanie.[..]Sytuacja epidemiologiczna krztuśca w Polsce uległa istotnym zmianom w ciągu ostatnich lat. Obserwujemy przesunięcie zachorowań z populacji najmłodszych dzieci na młodzież i dorosłych[..]Zasadniczym celem zapobiegania krztuścowi jest ochrona najmłodszych niemowląt, dla których ta choroba jest najbardziej niebezpieczna.[..]preparaty całokomórkowe skuteczniej zapobiegają zachorowaniom na krztusiec niż szczepionki bezkomórkowe, nie należy się spodziewać powrotu do „starych” szczepionek ze względu na współcześnie niezadawalający profil ich bezpieczeństwa u dzieci oraz przeciwwskazania do ich stosowania u młodzieży i dorosłych.[..]Oczekuje się, że skutecznym rozwiązaniem mogłyby być zmodyfikowane szczepionki wP lub zmodyfikowane, lub nowo opracowane szczepionki aP/ap. Ekspert w dziedzinie krztuśca, prof. James D. Cherry (University of California), nadmienił jednak, że jeżeli sytuacja będzie się dramatycznie pogarszać i nie uda się opracować skuteczniejszej szczepionki, być może Stany Zjednoczone staną przed koniecznością podjęcia decyzji o powrocie do szczepień wP"
Krztusiec – dlaczego wciąż groźny pomimo kilku dekad szczepień?
http://www.mp.pl/szczepienia/artykuly/przegladowe/show.html?id=117221

Inne badania:
Zmniejszanie się ochrony poszczepiennej przeciwko krztuścowi wraz z upływem czasu od 5. dawki DTPa. Pałeczka krztuśca wykazuje zdolności adaptacyjne. Schematy szczepień są regularnie aktualizowane, a mimo to stopień ich przestrzegania jest daleki od optymalnego. Duże znaczenie mają badania nad nowymi szczepionkami.
http://www.mp.pl/szczepienia/przeglad/blonicakrztusiectezec/show.html?id=82238

Zanikanie ochrony poszczepiennej u dzieci po podaniu piątej dawki bezkomórkowej szczepionki przeciwko krztuścowi. Ochrona przed zachorowaniem na krztusiec po podaniu piątej dawki szczepionki DTPa jest względnie krótkotrwała (ok. 5 lat) i zmniejsza się wraz z upływem czasu.
http://www.mp.pl/szczepienia/przeglad/blonicakrztusiectezec/show.html?id=80273

"Raport grupy zadaniowej ds. krztuśca i szczepień przeciwko kokluszowi" Cherry, JD (1988), Brunell, PA, Gold, GS, Karzon, DT, (1988)
"Wskaźnik ciężkich reakcji nie różni się znacząco między acelularnymi, a pełno komórkowymi szczepionkami, gdy wykorzystywane są po 24 miesiącu życia. Spadek ciężkich reakcji jest niewielki, jeśli w ogóle.Kategoria "nagła śmierć" jest również pouczająca - jednostka ta zniknęła, gdy szczepienie zostało opóźnione do wieku 24 miesiąca życia. Jest oczywiste, że opóźnianie szczepienia, zanim dziecko osiągnie 24 miesięcy, bez względu na rodzaj szczepionki, zmniejsza większość czasowo powiązanych poważnych działań  niepożądanych".
Cherry, J.D. (1988), Brunell, P.A., Golden, G.S., Karzon, D.T., (1988), Report of the task force on pertussis and pertussis immunization, Pediatrics 81:6 Part 11 (June 1988) Supplement pp 936-984.
Excerpt: The rate of severe reactions does not differ significantly between the acellular and whole-cell vaccines when used at 24 months of age. The decrease in severe reactions is slight, if any. The category "sudden death" is also instructive in that the entity disappeared following both whole-cell and acellular vaccines when immunisation was delayed until a child was 24 months of age. It is clear that delaying the initial vaccination until a child is 24 months, regardless of the type of vaccine, reduces most of the temporally associated severe adverse events.
https://www.facebook.com/szczepienie/posts/1553843474827558 (SIDS, a szczepienia)

"Od początku XXI wieku w wielu krajach zwiększa się liczba zachorowań na krztusiec mimo dobrego poziomu wyszczepienia populacji. W 2013 roku problem powrotu krztuśca był wiodącym tematem X Międzynarodowego Sympozjum na temat bakterii Bordetella (Dublin, wrzesień 2013) oraz interesującej dyskusji na łamach czasopism naukowych.4,38-40 Wśród przyczyn obecnej sytuacji epidemiologicznej krztuśca rozważa się 2 hipotezy: (1) zmiana struktury antygenowej krążących szczepów B. pertussis w zakresie głównych składowych zawartych w obecnych szczepionkach oraz (2) zastąpienie całokomórkowych szczepionek (DTwP) szczepionkami bezkomórkowymi (DTaP), które indukują krócej utrzymującą się odpowiedź immunologiczną i mniej skutecznie stymulują pamięć immunologiczną.4,40 Naturalne zakażenie pałeczkami krztuśca i szczepienie DTwP stymuluje odpowiedź immunologiczną o profilu Th1, podczas gdy szczepionki bezkomórkowe promują odpowiedź Th2- i Th17-zależną.41 W celu poprawy obecnej sytuacji rozważa się zmianę obowiązujących schematów szczepień lub wprowadzenie nowej, bardziej efektywnej szczepionki."
http://www.mp.pl/pediatria/artykuly-wytyczne/postepy/show.html?id=103811




Dlaczego tego noworodka nie zaszczepiono przeciwko krztuścowi?

Takie są zalecenia - noworodków - najbardziej narażonych nie szczepimy.
http://www.mp.pl/szczepienia/przeglad/blonicakrztusiectezec/show.html?id=70744
https://pl.wikipedia.org/wiki/Noworodek

Artykuł ma tytuł "Ocena skuteczności i bezpieczeństwa bezkomórkowej szczepionki przeciwko krztuścowi (aP) u noworodków"
http://www.mp.pl/szczepienia/przeglad/blonicakrztusiectezec/show.html?id=70744


Tymczasem:
"Noworodek – dziecko od urodzenia do ukończenia 4 tygodni (28 dni)[1]."
https://pl.wikipedia.org/wiki/Noworodek


W. Kawalec, R. Grenda, H. Ziółkowska: Pediatria. PZWL, 2013. str. 28



"Próby szczepienia noworodków za pomocą skojarzonej szczepionki przeciwko tężcowi, błonicy i krztuścowi (całokomórkowej) – DTPw – podjęto już w latach sześćdziesiątych, wówczas jednak zaobserwowano, że u dzieci, u których rozpoczęto szczepienie w pierwszej dobie życia, uzyskiwano gorszą odpowiedź serologiczną (mniejsze stężenia przeciwciał) przeciwko krztuścowi, niż u dzieci, które otrzymywały pierwszą dawkę szczepionki dopiero w okresie niemowlęcym. Ponieważ ta słabsza odpowiedź serologiczna utrzymywała się także po dawkach przypominających, zaniechano dalszych badań w tym zakresie.[4] Zjawisko to nazwano "tolerancją immunologiczną". Podjęcie prób ze szczepieniem noworodków za pomocą bezkomórkowej szczepionki przeciwko krztuścowi było możliwe dzięki rezultatom badań prowadzonych na zwierzętach. Wykazano w nich, że zjawisko "tolerancji immunologicznej" nie występuje, jeśli do szczepienia noworodków mysich stosuje się szczepionkę bezkomórkową.[5] W komentowanym badaniu uzyskano interesujące wyniki, stwierdzono bowiem, że podanie noworodkom w pierwszych dniach życia bezkomórkowej szczepionki przeciwko krztuścowi pozwala uzyskać odporność wobec toksoidu krztuścowego u wszystkich dzieci już po podaniu pierwszej dawki skojarzonej szczepionki przeciwko tężcowi, błonicy, krztuścowi (bezkomórkowej), WZW typu B, poliomyelitis i Haemophilus influenzae typu b – DTaP-HBV-IPV/Hib (Infanrix hexa) – co oznacza istotne skrócenie okresu wrażliwości na zakażenie pałeczkami krztuśca. Niekorzystne zjawisko towarzyszące takiej interwencji stanowi natomiast gorsza odpowiedź immunologiczna wobec antygenu HBs i antygenów Hib. Trudno przewidzieć, czy mniejsze stężenia przeciwciał okażą się przyczyną mniejszej skuteczności lub krótszej trwałości ochrony przed tymi zakażeniami."
http://www.mp.pl/szczepienia/przeglad/blonicakrztusiectezec/show.html?id=70744


"Zakażenie pałeczką Bordetella pertussis w pierwszych miesiącach życia dziecka wywołuje krztusiec o ciężkim przebiegu, a ryzyko wystąpienia powikłań jest w tym wieku bardzo duże. Według obowiązujących zaleceń szczepienie przeciwko krztuścowi można rozpocząć dopiero po ukończeniu 6. tygodnia życia. W praktyce pierwszą dawkę szczepionki niemowlęta otrzymują często dopiero w 3. miesiącu życia. Dlatego przez pierwsze miesiące życia dzieci nie są wystarczająco zabezpieczone przed zachorowaniem. Jedną z metod, która może (pośrednio) zmniejszyć zachorowania na krztusiec wśród niemowląt, jest ograniczenie zachorowania wśród dorosłych poprzez wprowadzenie przypominającej dawki szczepionki przeciwko krztuścowi (bezkomórkowej) u młodzieży i dorosłych (p. Med. Prakt. – Supl. Szczepienia 1/2008, s. 30–32, 33–34 i 35–38 – przyp. red.). "
http://www.mp.pl/szczepienia/przeglad/blonicakrztusiectezec/show.html?id=70744



W jednym z ostatnich numerów czasopisma „Pediatrics” opublikowano wyniki badania obserwacyjnego, w którym odnotowano, że szczepienie przypominające dTpa zapewniało nastolatkom dość dobrą ochronę przed zachorowaniem na krztusiec w ciągu 1 roku po szczepieniu (skuteczność rzeczywista 69%), jednak po 4 latach skuteczność zmniejszyła się do zaledwie 9%. W badanej grupie szczepienie podstawowe w pierwszych latach życia wykonano szczepionką z bezkomórkowym składnikiem krztuścowym (DTPa).
Skuteczność rzeczywistą dTpa oceniono w populacji nastolatków w czasie epidemii krztuśca, która wybuchła w 2010 i 2014 roku w amerykańskim stanie Kalifornia. Pomimo dużego odsetka nastolatków (>90%) zaszczepionego przeciwko krztuścowi, w 2014 roku odnotowano znaczne zwiększenie zapadalności we wszystkich grupach wiekowych. Realizowane w ramach powszechnego programu szczepienie przypominające przeciwko krztuścowi wszystkich dzieci wieku 11 lat nie zapobiegło wybuchowi epidemii.
– Wyniki badania pokazały, że pomimo dużych wskaźników wyszczepialności przeciwko krztuścowi, coraz większa liczba nastolatków szczepionych tylko preparatem bezkomórkowym, choruje na krztusiec. Świadczy to o tym, że pomimo szczepienia nadal są w grupie zwiększonego ryzyka zachorowania – powiedziała dr Nicola Klein z Kaiser Permanente Vaccine Study Center, współautorka badania. – Ponieważ szczepionka dTpa nie zapewnia długotrwałej ochrony przed zachorowaniem, być może bardziej efektywne byłoby podanie szczepionki w razie przewidywanej epidemii, a nie rutynowo wszystkim nastolatkom w wieku 11–12 lat w ramach szczepienia przypominającego – dodaje dr Klein.
Zapadalność na krztusiec osiągnęła największe wartości w grupie wiekowej 10–11 lat, zarówno w czasie epidemii w 2010, jak i 2014 roku. Po szczycie zachorowań na krztusiec w trakcie epidemii w 2010 roku zapadalność zmniejszyła się i pozostawała na dość niskim poziomie w starszych grupach wiekowych. Jednak w 2014 roku zapadalność na krztusiec ponownie się zwiększyła, tym razem również wśród nastolatków w wieku 14–16 lat.
– Przyjęta strategia powszechnego szczepienia nastolatków przeciwko krztuścowi nie zapobiegła wybuchowi epidemii tej choroby w 2014 roku. Prawdopodobnie dlatego, że ochrona przed zachorowaniem jaką zapewnia dTpa jest krótkotrwała – wskazuje dr Nicola Klein. – W oczekiwaniu na nową, skuteczniejszą szczepionkę przeciwko krztuścowi, która zapewni długotrwałą ochronę przed zachorowaniem, powinniśmy rozważyć alternatywne strategie szczepień młodzieży – podsumowuje dr Klein.

Od tego roku również w Polsce, zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych, młodzież w 14. roku życia otrzyma szczepienie przypominające przeciwko krztuścowi preparatem dTpa.
http://www.mp.pl/szczepienia/aktualnosci/show.html?id=137217

Klein NP, Bartlett J, Fireman B, et al. Waning Tdap Effectiveness in Adolescents. Pediatrics. 2016;137(3):e20153326
http://pediatrics.aappublications.org/content/early/2016/02/03/peds.2015-3326?sso=1&sso_redirect_count=1&nfstatus=401&nftoken=00000000-0000-0000-0000-000000000000&nfstatusdescription=ERROR%3a+No+local+token


Obrazek z https://www.facebook.com/stopstopnop/photos/a.739615552795857.1073741828.739321849491894/917208551703222/?type=3&permPage=1


Czy Stany Zjednoczone wrócą do stosowania całokomórkowej szczepionki przeciwko krztuścowi?

W Stanach Zjednoczonych szczepionkę przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi całokomórkową (DTPw) zastąpiono szczepionką zawierającą bezkomórkowy komponent krztuścowy (DTPa) w 1990 roku. Jednak mimo dużego odsetka zaszczepionych, po wprowadzeniu DTPa obserwowano zwiększenie zapadalności na krztusiec. Podobne trendy stwierdzono również w wielu innych krajach.
Przeprowadzone do tej pory badania wskazują, że jedną z przyczyn tego zjawiska może być fakt, że skuteczność DTPa zmniejsza się wraz z upływem czasu od szczepienia.
Zespół naukowców z New Mexico State University, w oparciu o wyniki swojego badania opublikowanego w ostatnim numerze czasopisma „JAMA Pediatrics”, zaproponował nową strategię szczepienia przeciwko krztuścowi – w ramach szczepienia podstawowego dzieci miałyby otrzymać DTPw, a jedynie w ramach szczepienia uzupełniającego DTPa. Wprowadzenie takiego rozwiązania może zmniejszyć zapadalność na krztusiec nawet o 95%, a to spowoduje zmniejszenie zachorowalności wśród niemowląt o 96%. Eksperci zwrócili jednak uwagę, że powrót do całokomórkowych szczepionek może spowodować zwiększenie liczby niepożądanych odczynów poszczepiennych – gorączki (o ponad 2900%) i drgawek (o 240%). Patrząc jednak na wartości bezwzględne, ten wzrost nie będzie duży – 10,3/100000 szczepionych w przypadku gorączki i 0,07/100000 w przypadku drgawek.
W tym samym numerze czasopisma „JAMA Pediatrics” Tami H. i wsp. z Meningitis and Vaccine Preventable Diseases Branch będącej częścią Centers for Disease Control and Prevention wskazali, kiedy bezkomórkowa szczepionka przeciwko krztuścowi przeznaczona dla starszych dzieci i dorosłych (dTpa) zaczęła „tracić” swoją skuteczność.
Naukowcy przyjrzeli się epidemiologii krztuśca w latach 1990–2014 i zaobserwowali, że szczepionka ta zapobiegała zachorowaniom od momentu jej wprowadzenia w 2005 roku do roku 2010. W tym właśnie roku odnotowano, że zapadalność na krztusiec zaczęła się zwiększać znacznie szybciej w populacji nastolatków niż w innych grupach wiekowych.
– Zaobserwowaliśmy, że dzieci, u których w 2010 roku odnotowano największe wskaźniki zapadalności na krztusiec, były pierwszym rocznikiem, który w ramach szczepienia podstawowego otrzymał wyłącznie DTPa – zauważyli autorzy badania. Dr Mark H. Sawyer, z University of California, w komentarzu redakcyjnym do badania wskazał, że korzyści ze szczepienia dTpa odnoszą przede wszystkim ci nastolatkowie, którzy w okresie niemowlęcym otrzymali przynajmniej jedną dawkę szczepionki całokomórkowej.
– Zwiększenie zapadalności na krztusiec wśród nastolatków, którzy byli szczepieni wyłącznie szczepionką bezkomórkową sprawiło, że problem jej suboptymalnej skuteczności ujrzał światło dzienne – wskazuje dr Sawyer. – Okazuje się, że nie mieliśmy wystarczającej wiedzy na temat różnic w odpowiedzi immunologicznej, jakie generują obie szczepionki. W przeprowadzonych niedawno badaniach wykazano, że odpowiedź immunologiczna na szczepionki istotnie się różni i, niestety, jest gorsza w przypadku szczepionki bezkomórkowej – zaznacza.
Dr Mark H. Sawyer podkreślił również, że zaproponowana przez naukowców z New Mexico State University strategia szczepienia może być skuteczna, ale uzyskane przez nich wyniki należy uznać za wstępne. Zwraca uwagę, że naukowcy swoje wnioski oparli na założeniu, że DTPa nie zapobiegają bezobjawowym zachorowaniom na krztusiec, w odniesieniu do których skuteczna jest szczepionka całokomórkowa. Do tej pory zjawisko to potwierdzono u innych naczelnych, ale nie dostarczono jeszcze przekonujących dowodu na jego występowanie u ludzi. Niemniej jednak wiemy, że DTPw generuje lepszą odpowiedź immunologiczną niż szczepionka bezkomórkowa.
– Całokomórkowe szczepionki przeciwko krztuścowi są szeroko stosowane w inny krajach (również w Polsce – przyp. red.), i mogą w łatwy sposób zostać ponownie wprowadzone w Stanach Zjednoczonych – zauważa. Pozostaje jednak pytanie, czy rodzice zaakceptują powrót do tych szczepionek, które niosą ze sobą większe ryzyko niepożądanych odczynów poszczepiennych?
Jedno możemy stwierdzić bez wątpliwości – krztusiec powrócił. Dr Sawyer przypomniał, że czekając na nowe, skuteczniejsze szczepionki przeciwko krztuścowi lub na bardziej efektywne strategie szczepień, możemy zmniejszyć śmiertelność z powodu krztuśca wśród niemowląt – szczepiąc przeciwko krztuścowi ciężarne, w każdej ciąży.
http://www.mp.pl/szczepienia/aktualnosci/show.html?id=141175



Trzeba wziąć pod uwagę możliwe powikłania po szczepionce DTP. Np. HHE, encefalopatie, problemy oddechowe. Jest też szereg badań, opinii naukowców, lekarzy o możliwym związku SIDS z DTP, Umieralność niemowląt w Polsce z powodu SIDS to ok 160 zgonów rocznie, niemowląt w ogóle z różnych powodów umiera ok 2tys. Natomiast z powodu krztuśca nie umarł w Polsce nikt od ćwierć wieku wg statystyk PZH nie odnotowano żadnego zgonu od blisko 25 lat. Hospitalizuje się dla bezpieczeństwa w celu zapobiegania powikłaniom około 20% dzieci u których stwierdzono zarażenie (zwykle wszystkich najmłodszych).

Zbiorki różnych informacji do zweryfikowania:
http://szczepienie.blogspot.com/p/krztusiec-koklusz-pertussis-bordetella.html
http://szczepienie.blogspot.com/p/sids-suds-sudc-vids-vaccine-szczepienie.html


Czy zaszczepienie całej rodziny szczepionką przeciwko krztuścowy (strategia kokonowa) mogło przyczynić się do zarażenia i śmierci noworodka bardziej niż brak tego szczepienia?
http://szczepienie.blogspot.com/2016/02/szczepienie-dtap-krztusiec-zgon-dziecka.html



Niestety wciąż uważa się, że strategia koronowa jest skuteczna:
Kokonem przeciwko krztuścowi
19.02.2016
Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie

Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie rozpoczął szczepienia personelu medycznego przeciw krztuścowi. To jedna z pierwszych takich akcji w Polsce. Jej celem jest zwiększenie bezpieczeństwa hospitalizowanych wcześniaków i niemowląt.
Szczepienia obejmują głównie lekarzy i pielęgniarki Oddziału Patologii i Intensywnej Terapii Noworodka oraz pozostałych oddziałów niemowlęcych. Zaszczepionych zostanie 130 osób. Akcja ta jest całkowicie finansowana przez Fundację „O Zdrowie Dziecka” ze środków zebranych z 1 procenta podatku. Koszt szczepień wyniósł 9,9 tys. zł. Profilaktyka tego typu stosowana jest już w szpitalach pediatrycznych w Wielkiej Brytanii i USA.
Zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych, pierwsza dawka szczepionki przeciw krztuścowi podawana jest w 6.–8. tygodniu życia. Zdarza się jednak, że z powodu stanu zdrowia, dziecko szczepione jest dużo później.
– Krztusiec jest szczególnie niebezpieczny dla hospitalizowanych wcześniaków i niemowląt. Aby chronić ich przed zachorowaniem stosuje się tzw. strategię kokonową, polegającą na zaszczepieniu osób z najbliższego otoczenia niemowląt, w tym przypadku personelu medycznego – wyjaśnia dr hab. n. med. Przemko Kwinta, kierownik Oddziału Patologii i Intensywnej Terapii Noworodka Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie.
Lekarze neonatolodzy z krakowskiego szpitala rozpoczęli również akcję informacyjną wśród rodziców wcześniaków dotyczącą szczepień przeciw krztuścowi osób dorosłych, które w domu będą opiekować się maluchem.
– Szczepienia przeciwko krztuścowi to jeden z przykładów mądrego wykorzystania środków z 1 % podatku przekazywanych na rzecz Fundacji „O Zdrowie Dziecka”. Z pieniędzy tych finansujemy również zakup sprzętu medycznego używany w diagnostyce, rehabilitacji i leczeniu – wymienia prof. dr hab. med. Krzysztof Fyderek, prezes Fundacji „O Zdrowie Dziecka”.
http://www.mp.pl/szczepienia/aktualnosci/show.html?id=137961



Australia: Komisja parlamentarna ogłosiła, że „rodzice nie będą już otrzymywać bezpłatnych szczepionek przeciw krztuścowi, ponieważ jest nie skuteczna w ochronie noworodków wobec potencjalnie śmiertelnej choroby”http://www.news.com.au/breaking-news/states-ending-free-parent-whooping-vaccine/story-e6frfku0-1226350174856


Do zweryfikowania:
"Fragment wykładu dr Susanne Humphries, gdzie poruszane są następujące kwestie:
- błędne diagnozowanie krztuśca przez lekarzy
- pierwotny crzech antygenowy, czyli błędne programowanie układu odpornościowego przez szczepienia
- błędne leczenie antybiotykami oraz jak pomocna może być witamina C w leczeniu krztuśca
"Ponieważ pozbycie się bakterii trwa dłużej u szczepionych osób, to bakterie mają okazję dłużej się rozmnażać i nauczyć nowych sztuczek. Podobnie jak jest z antybiotykami. Szczepieni są chodzącymi laboratoriami, u których rosną mutanty szczepów Bordetella pertussis. A okazuje się, że te szczepy są również oporne wobec odporności uzyskanej dzięki szczepionce, ponieważ brakuje im tego czynnika adhezyjnego o nazwie pertaktyna.
Bakteria wygrywa tę grę. Szczepieni są wylęgarnią mutujących szczepów bakterii, ponieważ należą do grupy bezobjawowej, która nie pozbywa się natychmiast tych bakterii, więc mają one czas, żeby opracować strategie na obejście 'odporności' wywołanej szczepieniami."
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/posts/1537275246299898

Zachorowalność na krztusiec wzrosła w USA od lat 80. XX wieku mimo powszechnego szczepienia dzieci przeciwko tej chorobie. Za zachorowalność na krztusiec może odpowiadać kilka czynników, między innymi wzrost właściwej częstości występowania tej choroby (tzw. okresowe fluktuacje), zanikanie odporności oraz zmiany w organizmie bakterii Bordetella pertussis - przesunięcie genowe - które powoduje, że szczepionka przestaje na nią oddziaływać. Ryzyko zachorowania na krztusiec wśród badanych dzieci rosło wraz z otrzymywaniem kolejnych dawek szczepionki DTaP: ryzyko wzrosło dwukrotnie w ciągu dwóch lat po podaniu im piątej dawki DTaP (w USA dawek podaje się więcej niż, np. w Europie), a dziewięciokrotnie w ciągu sześciu lat po pełnym cyklu szczepień. http://pediatrics.aappublications.org/content/pediatrics/early/2013/03/06/peds.2012-1928.full.pdf








Paraktrzusiec - Bordetella parapertussis - zwiększone ryzyko u szczepionych? Czy może być mylona z krztuścem?

Zarówno acelularne oraz pełnokomórkowe szczepionki przeciwkrztuścowe nie zabezpieczają przed zakażeniem pałeczkami B. parapertussis.
http://www.medmikro.org.pl/czestosc-wystepowania-przeciwcial-dla-lipopolisacharydow-paleczek-bordetella-parapertussis-u-osob-z-przewleklym-kaszlem-w-polsce?lang=pl

Szczepionka przeciwko krztuściowa DtaP (bezkomórkowa) wg. poniższych badań sprawia, że ponad 40-krotnie wzrasta kolonizacja blisko spokrewnionej B. parapertussis (parakrztuścca)
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2880100/
http://szczepienie.blogspot.com/p/krztusiec-koklusz-pertussis-bordetella.html

Poszczepienna ewolucja patogenu powoduje selekcjonowanie innego gatunku krztuśca – Bordetella parapertussis – o większej zdolności infekcyjnej. Infekcje Bordetella parapertussis zdarzają się głównie w młodszych grupach wiekowych, które wielokrotnie szczepiono przeciwko Bordetella pertussis. Dane z prospektywnej obserwacji epidemiologicznej, jak i eksperymentów na organizmach modelowych potwierdzają, że podawanie szczepionek acelularnych może w rzeczywistości zwiększyć podatność na zakażenie Bordetella parapertussis.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2997163/pdf/nihms247974.pdf

W okresie przed wprowadzeniem szczepień, niemal wszystkie przypadki krztuśca wywołane były przez Bordetella pertussis. Przeciwciała wytwarzane przeciw białkom Bordetella pertussis, nie zapewniają ochrony przed zakażeniem Bordetella parapertussis. 95% przypadków zakażenia Bordetella parapertussis dotyczy dzieci do 10 roku życia.
http://cid.oxfordjournals.org/content/54/4/534.long

Poszczepienna ewolucja patogenu powoduje selekcjonowanie innego gatunku krztuśca – Bordetella parapertussis – o większej zdolności infekcyjnej. Infekcje Bordetella parapertussis zdarzają się głównie w młodszych grupach wiekowych, które wielokrotnie szczepiono przeciwko Bordetella pertussis. Dane z prospektywnej obserwacji epidemiologicznej, jak i eksperymentów na organizmach modelowych potwierdzają, że podawanie szczepionek acelularnych może w rzeczywistości zwiększyć podatność na zakażenie Bordetella parapertussis.

Od momentu, gdy zaczęto powszechniej stosować acelularną szczepionkę przeciw krztuścowi, zaobserwowano wzrost liczby zachorowań wywołanych przez Bordetella parapertussis w stosunku do liczby zakażeń Bordetella pertussis.

"Ponieważ zakażenia pałeczkami B. parapertussis jak i B. pertussis wywołują podobne objawy chorobowe nie jest możliwe ich rozróżnienie w badaniach klinicznych. Przyjmuje się, że 20-30% osób z przewlekłym kaszlem, klinicznie podejrzanych o krztusiec, może być zakażonych pałeczkami B. parapertussis (3). 
Rutynowo wykonywana serodiagnostyka laboratoryjna krztuśca w Polsce, oparta głównie na oznaczaniu komercyjnymi zestawami ELISA poziomu swoistych przeciwciał dla toksyny krztuścowej czy też włókienkowej hemaglutyniny w próbkach surowicy osób z przewlekłym kaszlem nie pozwala na określenie poziomu przeciwciał swoistych dla pałeczek B. parapertussis, odpowiedzialnych za wywoływanie parakrztuśca. Co więcej, z tego powodu, że przeciwciała dla włókienkowej hemaglutyniny mogą być stymulowane zarówno podczas zakażenia pałeczkami B. pertussis jak i B. parapertussis część wyników uzyskanych przy użyciu tego antygenu może być błędnie interpretowanych jako dodatnie w kierunku krztuśca
Ponieważ jak dotychczas nie wykonuje się w Polsce badań serologicznych w kierunku parakrztuśca, a izolację pałeczek z rodzaju Bordetella czy też rutynowe badania metodami biologii molekularnej przeprowadzają tylko nieliczne laboratoria, nie jest znana częstość występowania parakrztuśca w naszym kraju.
Jest to o tyle istotne, że zarówno acelularne oraz pełnokomórkowe szczepionki przeciwkrztuścowe nie zabezpieczają przed zakażeniem pałeczkami B. parapertussis.
http://www.medmikro.org.pl/czestosc-wystepowania-przeciwcial-dla-lipopolisacharydow-paleczek-bordetella-parapertussis-u-osob-z-przewleklym-kaszlem-w-polsce?lang=pl

Parakrztusiec jest mniej groźny jest bo nie produkuje toksyny za to dłużej sie leczy gdyż jest bardziej oporny na antybiotyki. Parapertussis dotyka bardzo małych dzieci, jak i dorosłych. Obraz kliniczny B parapertussis infekcji jest zmienny. 40% zakażonych osób może przebiegać bezobjawowo (w I fazie, nawet u noworodków) ale większość pacjentów ma napadowy kaszel, który trwa krócej niż tydzień, z całą choroby trwającej krócej niż 3 do 4 tygodni
http://www.medscape.com/viewarticle/482815_3

"Przebycie krztuśca zwykle zapewnia długotrwałą odporność organizmu, jednak nie można wykluczyć prawdopodobieństwa powtórnego zakażenia innym serotypem B. pertussis.
[..] Cechą odróżniającą pałeczki krztuśca od innych chorobotwórczych gatunków z rodzaju Bordetella – B. parapertussis (pałeczka parakrztuśca) i B. bronchiseptica (pałeczka oskrzelowa), jest szybkość wzrostu"
https://en.wikipedia.org/wiki/Bordetella_parapertuss
za http://szczepienie.blogspot.com/p/krztusiec-koklusz-pertussis-bordetella.html





„Wzrost zachorowań jest spowodowany pojawieniem się bardziej toksynogennych szczepów bakterii
Pałeczki krztuśca stają się odporne na szczepienie. Odporność pogorszyło też wprowadzenie nowych bezpieczniejszych szczepionek, które umożliwiają krążenie bakterii bez objawów choroby. Dają one odporność tylko na 5-8 lat. Dzieci szczepione obowiązkowo w wieku 6 lat tracą odporność mając 14 lat”

http://www.medonet.pl/zdrowie,powrot-krztusca-do-polski--szczepionki-nie-dzialaja,artykul,1723544.html

 Zjawisko wzrostu zachorowalności na krztusiec nie do końca jest zrozumiałe. Według jednej teorii, jest to cykliczne zachowanie się bakterii, z tzw. epidemiami wyrównawczymi co 4-5 lat. Inni uważają, że nawroty choroby są efektem zmian struktury antygenów bakterii. Są też hipotezy, że wzrost liczby zachorowań na krztusiec jest wynikiem większej dostępności do lepszych metod diagnostycznych oraz coraz większej liczby osób odmawiających szczepień.

 Lekarze powinni zdawać sobie sprawę, że krztusiec jest chorobą powracającą. Chorobę należy brać pod uwagę zwłaszcza u dzieci z utrzymującymi się objawami ze strony układu oddechowego.
http://www.standardy.pl/newsy/id/34
 
Szczepionka musi być podawana wielokrotnie w ciągu życia człowieka, a jej skuteczność jest niepewna. Krztusiec występuje u osób nieszczepionych, szczepionych niepełnym schematem, ale także u osób w pełni zaszczepionych, ponieważ odporność poszczepienna maleje z czasem. 
Jak łatwo zauważyć z powyższego opisu, krztusiec to jedna z najbardziej kłopotliwych chorób – i to zarówno dla pacjentów, jak i dla lekarzy chorób zakaźnych»»

Zarówno przechorowanie krztuśca jak i szczepienie powodują wytworzenie komórkowej i humoralnej odpowiedzi immunologicznej na antygeny pałeczek krztuśca. Niestety nie chroni ona przed ponownym zakażeniem i nie znaleziono dotychczas parametru immunologicznego, który wskazywałby na taką ochronę. Wytworzona zarówno w wyniku pełnego szczepienia, jak i choroby odpowiedź komórkowa, zaczyna słabnąć po 3-5 latach od ostatniej dawki szczepienia, a całkowicie znika po 12 latach.
(He Q, Viljanen MK, Nikkari S. Outcomes of Bordetella pertussis infection in different age groups of an immunized population. J Infect Dis 1994;170:873-7.)

Na krztusiec chorować mogą osoby częściowo, ale także w pełni szczepione, dzieci starsze, nastolatki, osoby dorosłe i osoby w podeszłym wieku. Objawy kliniczne w tych grupach znacznie odbiegają od typowego przebiegu choroby. Poszczególne fazy choroby są krótsze. Zwykle nie ma zanoszenia się przy kaszlu, „piania”, wymiotów po napadzie kaszlowym. Połowa dorosłych chorych na krztusiec skarży się na uporczywy kaszel trwający ponad 10 tygodni. Długo trwający kaszel u osób dorosłych może prowadzić do utraty masy ciała, nietrzymania moczu, wtórnego zapalenia płuc, złamania żeber, zaburzeń snu.
Stwierdzono także, że u osób dorosłych zakażenie pałeczką krztuśca może przebiegać całkowicie bezobjawowo i że tacy nosiciele mogą być potencjalnym źródłem zakażenia dla osób podatnych w swoim otoczeniu
(Wiley KE, Zuo Y, Macartney KK, McIntyre PB. Sources of pertussis infection in young infants: a review of key evidence informing targeting of the cocoon strategy. Vaccine 2013;11:618-25)

Badania przeprowadzane u nastolatków i osób dorosłych z przewlekłym kaszlem wykazują, że od 12 do 32% z nich choruje na krztusiec . Głównym źródłem zachorowań na krztusiec w populacji są osoby w wieku 10-19 lat i kontakty szkolne.
(Centers for Disease Control and Prevention. Pertussis – United States, 2001–2003. MMWR 2005;54:1283–6.)

Nietypowy, łagodny przebieg krztuśca przyczynia się do niedoszacowania rzeczywistej liczby przypadków tej choroby, ponieważ chorzy nie zgłaszają się do lekarza, nie podejrzewa się u nich krztuśca, nie są poddawani badaniom w tym kierunku, w wyniku czego te łagodnie przebiegające zachorowania nie są zgłaszane służbom epidemiologicznym
(Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego-Państwowy Zakład Higieny. Choroby Zakaźne i zatrucia w Polsce w 2014 roku. http://wwwold.pzh.gov.pl/oldpage/epimeld/2014/Ch_2014.pdf
Bortolussi R, Miller B, Ledwith M, et al. Clinical course of pertussis in immunized children. Ped Infect Dis J 1995;14:870-4.)

Większość, bo od 80 do 90% pacjentów z nieleczonym krztuścem samoistnie wyeliminuje Bordetella pertussis z jamy nosowo-gardłowej w ciągu 3-4 tygodni od początku kaszlu. Możliwe jest wyhodowanie bakterii z wymazu z nosogardła od nieleczonych i nieszczepionych dzieci powyżej 6 tygodnia trwania choroby
( Long SS, Pickering LK, Prober CG. Bordetella pertussis and other bordetella species . w: Principles and Practice of Pediatric Infectious Diseases, Churchill Livingstone 2008, 857-67.)

"Krztusiec – sukcesy i porażki medycyny."
dr hab. n med. Ewa Majda-Stanisławska
Klinika Chorób Zakaźnych Dzieci
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
http://www.aptekarzpolski.pl/2016/03/krztusiec-sukcesy-i-porazki-medycyny/

»»Niestety szczepienie przeciw krztuścowi nie zapewnia ochrony na całe życie. W zależności, czy byliśmy zaszczepieni szczepionką całokomórkową (wP), czy bezkomórkową (aP), odporność będzie trwała 10-12 lat lub około 5 lat.

»»Pomimo tego, iż szczepionka bezkomórkowa jest bezpieczniejsza (wywołuje mniej odczynów poszczepiennych), to zapewnia ona krótszą ochronę przeciw krztuścowi.

http://szczepienia.pzh.gov.pl/faq/jak-dlugo-utrzymuje-sie-ochrona-poszczepienna-po-podaniu-szczepionki-przeciw-krztuscowi/

Epidemie wyrównawcze chorób zakaźnych to cykliczne występowanie wzrostów liczby zachorowań. Cykliczność występowania zachorowań krztuśca wynosi od 3 do 5
lat w zależności od stosowanej szczepionki oraz innych czynników (grup wiekowych objętych powszechnymi szczepieniami).
Najistotniejszym czynnikiem sprzyjającym szerzeniu się krztuśca w populacji jest występowanie zjawiska naturalnego (fizjologicznego) zanikania odporności na tę chorobę zarówno w przypadku osób, które nabyły ją w wyniku szczepienia, jak również tych które nabyły ją w wyniku przechorowania. Spadek odporności nabytej w wyniku przechorowania krztuśca jest wolniejszy niż po podaniu szczepionki. Istnieją również różnice w okresie ochrony zapewnianej przez szczepionki w zależności od ich rodzaju. Odporność naturalna po
przechorowaniu krztuśca utrzymuje się przez ok. 10 – 15 lat. Odporność po podaniu szczepionek komórkowych (celularnych) utrzymuje się ok. 3 – 10 lat (najczęściej 5 – 7 lat).
https://stansanitarny.gis.gov.pl

Jedną z możliwych przyczyn wzrostu zachorowań na krztusiec są zmiany genetyczne obserwowane wśród obecnie izolowanych szczepów Bordetella pertussis. Badania wykonane w Polsce wyraźnie wskazują, że po wprowadzeniu powszechnych szczepień przeciw krztuścowi genetyczna struktura populacji izolowanych szczepów zmieniła się, doszło do zróżnicowania między izolatami szczepionkowymi i dzikimi, a także pojawiły
się szczepy posiadające wcześniej nie występujące allele genów kodujących
istotne czynniki warunkujące immunogenność oraz zjadliwość.

Zmiany genetyczne obserwowane w genomach obecnie izolowanych szczepów B. pertussis wydają się być jedną z podstawowych przyczyn skrócenia trwania odpowiedzi poszczepiennej oraz wzrostu zapadalności na krztusiec.

Badania genetycznej zmienności szczepów Bordetella pertussis w aspekcie wzrostu zachorowań na krztusiec
http://www.phie.pl/pdf/phe-2012/phe-2012-3-599.pdf

http://szczepienia.pzh.gov.pl/szczepionki/krztusiec/8/#jak-dlugo-utrzymuje-sie-ochrona-po-szczepionce-przeciw-krztuscowi




Poniżej interesujący post (zrzut ekranu z publicznego profilu) z filmem pokazującym jak zaszczepione dziecko przechodzi łagodnie krztuśca

"Zosia dostała 3z4 dawek bo po napadach padaczkowych i ciąglych infekcjach jeszcze nie zrobiłyśmy szczepienia na 16-18 miesiąc. Ale dzięki 3 dawkom Zosia przechodzi chorobę w miarę łagodnie. Racje mieli wszyscy lekarze, którzy mówili mi, że w przypadku Zosi ( dzieci z problemami neurologicznymi czasem się nie szczepi) lepiej zaszczepić bo konsekwencje powikłań chorób są znacznie gorsze niż odczyny poszczepienne/NOPy. Dobrze, że posłuchałam."

Warto jednak zaznaczyć iż:
"przez to, że rodzice nie szczepią coraz częsciej swych dzieci liczba zachorowań zwiększyła się. I nie tylko na krztusiec, odra też wraca."
Chociaż fakty jednak są inne co wyjaśnione zostało wyżej, a także na:
http://szczepienie.blogspot.ca/2017/02/nieszczepione-dziecko-morderca.html
http://szczepienie.blogspot.ca/2016/02/medialne-manipulacje-polio-nie-wraca-i.html

 "Udostępniam Wam filmik jako przestrogę dla nieszczepiących. Filmik trwa krótko ale ataki ok 15 min." " jak jeszcze raz usłyszę, że szczepionki powodują autyzm albo zawierają rtęć to się wkurzę"
z takim komentarzem odsyła do tekstu blogaojca http://szczepienie.blogspot.com/2016/08/kilka-uwag-do-35-najbardziej.html

Gdyby ktoś miał wątpliwości odnośnie tego iż nieszczepieni nie są winni tego że krztusiec wraca to polecam zweryfikować informacje z
http://szczepienie.blogspot.ca/2016/02/szczepienie-dtap-krztusiec-zgon-dziecka.html

"liczyłam na antybiotyk( zielone gluty bakteryjne) i na inhalacje z Nebudu (steryd budesonid) Dziś obydwa te leki Królewna dostała"
Akurat antybiotyk to raczej Królewnie nie ulży i zwykle podawany jest na tyle późno, że nie zmienia czasu trwania choroby - z jakich powodów się go podaje wyjaśnione poniżej:
https://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/krztusiec-antybiotykoterapia-w-swietle-ebm/
Jak chorują dzieci nieszczepione przeciwko krztuścowi?
Jeśli chodzi o leczenie erytromecyną (antybiotykiem) "Nie zaobserwowano różnic w ciężkości przebiegu choroby (dane nieopublikowane)
https://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/jak-choruja-dzieci-nieszczepione-przeciwko-krztuscowi/

Wrzucenie tego postu to świetny przykład na http://art-of-software.blogspot.com/2008/07/dysonans-kognitywny.html


Wielokrotne chorowanie na krztuśca lub paraksztuśca pomimo zaszczepienia?
Szczepionka przeciwko krztuściowa DtaP (bezkomórkowa) wg. poniższych badań sprawia, że ponad 40-krotnie wzrasta kolonizacja blisko spokrewnionej B. parapertussis (parakrztuścca)
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2880100/
http://szczepienie.blogspot.com/p/krztusiec-koklusz-pertussis-bordetella.html


Inny filmik, który również nie jest argumentem do dyskusji na temat szczepienia dzieci, a matek
https://www.facebook.com/YourCommunityPharmacistNZ/videos/1943648022585324/
Dzieci poniżej 5 miesiącach są zbyt małe, aby być w pełni szczepione przeciwko krztuścowi.
Czy karmienie piersią nie stanowi ochrony dla tak małych dzieci? Niestety nie zawsze: jeżeli matka nie przechorowała, to nawet jak była szczepiona w dzieciństwie ale nie przyjęła dawki przypominającej w ostatnim trymestrze ciąży (zgodne z zaleceniami np. Advisory Committee on Immunization Practices [ACIP]), to zwykle nie przekaże noworodkowi przeciwciał w stężeniu wystarczającym do ochrony przed zachorowaniem na krztusiec. Więcej
Przy naturalnym przechorowaniu zwłaszcza niedawnym mogłoby być inaczej.
Odporność na krztusiec po naturalnym przechorowaniu jest dłuższa niż sądzono - 30 lat średnio, bywa. że o wiele dłużej, nawet 70 lat. Dotychczas sądzono, że od 4 do 20 lat
http://szczepienie.blogspot.ca/p/karmienie-piersia-chroni-8-miesiecy.html
http://www.sciencedaily.com/releases/2009/10/091029211528.htm

"Nieszczepienie dziecka w połączeniu z brakiem wiedzy o danej chorobie i niedbaniem o zdrowie i  układ immunologiczny dziecka od momentu poczęcia to wielka nieodpowiedzialność."
https://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/krztusiec-zapobieganie-rozpoznanie-leczenie/

Więcej miejsc ze źródłami na temat krztuśca - Fakty o krztuścu
https://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/
https://szczepieniakrztusiec.wordpress.com/kto-roznosi-i-zaraza-bakteria-krztusca/

Szczepienia przeciw krztuścowi na stronach PZH
http://szczepienia.pzh.gov.pl/szczepionki/krztusiec/
http://szczepienia.pzh.gov.pl/szczepionki/krztusiec/9/

O próbach opracowania nowych szczepionek przeciwkrztuścowi, które, zachowując profil bezpieczeństwa szczepionek bezkomórkowych, zapewniałyby jednak długotrwałą odporność https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0264410X17316195

O zarażaniu poszczepiennym